flauta

flauta (tal.), drveno puhačko glazbalo (danas i od kovine, stakla itd.) s cilindričnom cijevi i opsegom od 3 oktave. Razvila se iz primitivne frule; konačan oblik dao joj je Th. Böhn (1847). Ima svijetao, nježan, pun ton; upotrebljava se solistički i u orkestru. Posebna mala flauta ili piccolo, opsegom je za oktavu viša.