zagrade

zagrade. 1. mat jedan od simbola ( ) [ ] { } < > (oble, uglate, vitičaste, izlomljene z.) kojima se označuje da se njima obuhvaćeni izrazi moraju smatrati računski cjelovitima; npr. u izrazu (3x – 1) { [ (2x – 1)y – 3] – 2y } najprije se moraju provesti operacije u oblim, pa u uglatim, a zatim u vitičastim zagradama. 2. lingv pravopisni znakovi. Oble zagrade upotrebljavaju se: (a) da se unutar njih potanje odredi značenje izraza upotrijebljenoga u tekstu, da se navedu njegovi sinonimi, varijante, alternacije, (b) da se uvrsti podatak koji za cjelinu teksta ima sporednije značenje, (c) da se tekst, os. tuđi, poprati opaskom, tumačenjem i sl. Uglate zagrade koriste se za navođenje fonetske transkripcije (glasovi u fizikalnim karakteristikama) a kose zagrade za navođenje fonološke transkripcije (glasovi u razlikovnim karakteristikama).