konjugacija

konjugacija (lat.). 1. lingv sprezanje glagola, skup oblika glagolske fleksije; sustav morfoloških sredstava, odn. paradigmi, po kojima se tvore oblici glagola i tako izražava lice, broj, vrijeme, način, stanje, aspekt itd. glagolskoga procesa. 2. biol način spolnoga razmnožavanja u jednostaničnih mikroorganizama poput bakterija i praživotinja, pri kojemu organizmi iste vrste ali suprotna kopulacijskoga tipa međusobno izmjenjuju nasljednu tvar; k. se nekad javlja i kod spajanja gameta, posebno pri izogamiji u gljiva, nekih modrozelenih alga i praživotinja.